آرامگاه رحیم مؤذن زاده اردبیلی محله شهید غیوری، ری

روح این پدر و فرزند موذن شاد چه صوت دلنشینی داشتن.

رحیم موذن زاده اردبیلی زاده ۱۳۰۴ هـ ش در اردبیل در گذشته اردیبهشت ۱۳۸۷ هش) گوینده اذان ایرانی مشهور و تاریخی جهان اسلام در آواز بیات ترک و در گوشه روح الارواح است. این اذان در سال ۱۳۲۴ هـ.ش در استودیو یک رادیو ضبط شد. ادانه ایی که تونه د او خوانده شده است. هنوز به عنوان زیباترین اذانهای موجود در رسانه ای مولی و تصویری ایران پخش میشود. اذان گفتن در خانواده ی مؤذن زاده مورونی بود و در قبل ان تاریخ عبد الكریم مؤذن زاده نیز تا سال ۱۳۲۴ هـ ش در رادیو اذان میگفته است. خانواده بودن راه و از قدیم الایام با موسیقی و دستگاه های موسیقی آشنایی داشته اند. به گفته استاد مودن راه به او در حالی که روزه دار بوده اذانی میگوید تا برای ایران و اسلام یادگاری ارزنده باشد. مردی زاده برای غسل ابن اذان گوشه های مختلفی را می آزماید اما هیچ یک مورد پسندش واقع می انرد با این که مناسب ترین گونه را روح الارواج می بیند. او بارها گفته بود. از ضبط این اثر همر مره احساس غرور معنوی در طول سالهای گذشته با من همراه بوده است و اگر تنها همین تروت معنوی باقی نماند. برای من کافی است. در سال ۱۳۸۷ هـ ش اذان مرحوم رحم مؤذن زاده اردبیلی توسط سازمان میراث فرهنگی در فهرست آثار فرهنگی به ثبت رسید.

آرامگاه موذن زاده اردبیلی واقع شده در شهر ری معروف به بلال ایران روحش شاد ،یادش گرامی

رحمت الله علیه... حتما جنت مکان و همنشین پیامبر اکرم صلوات الله علیه.

خدا رحمتش کنه توی اسلام گفتند که وقتی یک نفر میمیره بعد از ۳۰ سال میشه میت بعدی رو توی اون قبر گذاشت و دفن کرد مرحوم رحیم موذن زاده اردبیلی که بعد از ۵۵ سال بعدمرگ پدر گرامیشان فوت کردند قرار براین بود که در محل قبر پدر ایشان دفن شوند ولی در کمال حیرت بعد از شکافتن قبر پدر ایشان سالم بودند حتی بدون پوسیدگی که در نهایت در طبقه بالای وی مرحوم رحیم موذن زاده اردبیلی را دفن کردند روحشان شاد.

رحیم مؤذن‌زاده، ۱ مهر ۱۳۰۴ در اردبیل متولد شد. در کودکی به مکتب‌خانه رفت و تحت نظر «میرزا عزیز»، قرآن و دستگاه‌های موسیقی ایرانی را فراگرفت. او پس از فراگیری اصول آواز و اذان‌گویی همراه با پدرش، در مسجد اردبیل و گاهی در شهرهای اطراف محل سکونت، به خصوص تالش، به اذان‌گویی و نوحه‌خوانی مشغول شد. پس از سکونت پدرش در تهران، رحیم موذن‌زاده به منظور تحصیل حوزوی، به شهر قم رفت و به فراگیری دروس خارج فقه مشغول شد و ظهرها در حرم فاطمه معصومه اذان می‌گفت. پدرش، «کریم مؤذن‌زاده» که نخستین بار در سال ۱۳۲۲ در رادیو اذان گفته بود، در سال ۱۳۲۹ درگذشت و او از ۲۵ سالگی به تهران رفت تا جای خالی پدرش را پُرکند.رحیم مؤذن‌زاده، در بهار سال ۱۳۸۴ به دلیل ابتلا به بیماری سرطان مثانه در بیمارستان مدائن تهران بستری شد و در خرداد همان سال درگذشت.

خدابیامرزدش روحشم شااااد

رحمت خدا بر تو باد ای صدای روحانی ماندگار

نوای ماندگار اذان✨

روحش شاد