آرامگاه شاه شجاع در شیراز و در شمال غربی حافظیه در نزدیکی هفت تنان در کنار بلوار هفت تن قرار دارد. شاه شجاع قبل از مرگ (۷۸۶ ه. ق) وصیت کرده بود که جسد وی را در زمین‌های مصلی و در جوار قبر شیخ محمود قطب‌الدین دفن نموده و سپس توسط امیراختیارالدین کرمانی جنازه را به مدینه برده در آنجا به خاک سپارند. پس از مرگ وی به دلیل اختلافاتی که بین جانشینان او به وجود آمد، وصیت او عملی نشد و در همان جا باقی ماند.
منبع: ویکی‌پدیا
آرامگاه شاه شجاع (آرامگاه) در محله گلستان - هفت تنان شیراز و خیابان هفت تنان 29/1 واقع شده است. و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی مراکز مهمی مانند بیمارستان ابن سینا، باغ جهان نما، باغ موزه هفت تنان و بازارچه صنایع دستی و رستوران سنتی جهان نما (در حال ساخت) و همچنین کافه کوچه، پارک کوهپایه، فروشگاه لنت محمدی، دفتر سازمان ITFC و گیم نت سیگنال 2 قرار گرفته است. همچنین با توجه به نظراتی که کاربران در اپلیکیشن نشان به این مکان داده‌اند می‌توان گفت این بنا یکی از آرامگاه‌های خوب این منطقه می‌باشد.
آدرس، اطلاعات و شماره تماس و موقعیت مکانی این مکان آخرین بار توسط اَنوش (شهریار سطح ۶ نشان) در تاریخ جمعه 22 دی ماه 1402 در اپلیکیشن نقشه و مسیریاب نشان بررسی و به‌روز شده‌اند. (چنانچه در اطلاعات ثبت‌شده یا موقعیت جغرافیایی آرامگاه شاه شجاع اشکالی مشاهده کردید می‌توانید از طریق اپلیکیشن نشان نسبت به گزارش این اشکال اقدام کنید تا پس از بررسی نسبت به اصلاح آن اقدام شود)
"مسیریاب نشان" یک اپلیکیشن رایگان و کاربردی است که می‌توانید به وسیله آن بهترین راه رسیدن به مقصد را با توجه به مسافت و ترافیک بدست بیاورید و تا رسیدن به مقصد از راهنمایی سخنگوی فارسی استفاده کنید.
آرامگاه شاه شجاع در شیراز و در شمال غربی حافظیه در نزدیکی هفت‌تنان در کنار بلوار هفت تن قرار دارد. جلال‌الدین شاه‌شجاع قبل از مرگ (۷۸۶ ه. ق) وصیت کرده بود که جسد وی را در زمین‌های مصلی و در جوار قبر شیخ محمود قطب‌الدین دفن نموده و سپس توسط امیر اختیارالدین کرمانی جنازه را به مدینه برده در آنجا به خاک سپارند. پس از مرگ وی به دلیل اختلافاتی که بین جانشینان او به وجود آمد، وصیت او عملی نشد و در همان جا باقی ماند. بعدها در زمان کریمخان زند و در سال ۱۱۹۲ ه.ق یکی از درباریان به نام میرزا محمد کرمانی متخلص به ظفر، که در دربار کریمخان زند صاحب مقام بود، در صدد ساختن بقعه‌ای بر روی قبر و تجدید بنای آرامگاه بر آمد ولی فرصت و زمینهٔ لازم برای تحقق این امر فراهم نشد و چون سنگ قبر شاه شجاع را برده بودند، به دستور کریمخان سنگ تراشیده و مرغوبی بر روی قبر نصب شد و بر روی آن با خط نستعلیق عالی این عبارت در ۱۱ سطر نوشته شد: هوالحی الذی لا یموت. هذا مدفن السلطان العادل الباذل المرحوم المغفور شاه شجاع المظفری و وفاته فی سنه ست و ثمانین و سبعمائه من الهجریه کما قال العارف السالک شمس الدین محمد حافظ علیه الرحمه حیف از شاه شجاع و تجدید مزاره فی شهر ربیع‌الثانی ۱۱۹۲ در سال ۱۳۳۸ هجری خورشیدی به همت علی سامی (معمار بازسازی سعدیه و حافظیه) توسط انجمن آثار ملی گنبدی از کاشی‌های فیروزه‌ای بر روی قبر ساخته‌شد آرامگاه بر ۴ ستون استوار است. و درون آن با کاشی و معرق‌کاری تزئین شده‌است. بنای آرامگاه بر روی یک صفه که سه پله از سطح زمین اختلاف ارتفاع دارد، بنا گردیده‌است و از چهار گوشهٔ آن چهار ستون مایل با سنگ‌های سفید به گنبد آبی‌رنگ آن می‌رسد. گنبد به وسیلهٔ کاربندی‌ها به ستون‌ها متصل شده‌است. ۴ کتیبه از اشعار شاه شجاع و حافظ نیز در درون گنبد و چهار کتیبه از اشعار حافظ که در مدح شاه شجاع سروده بود، در قسمت بیرونی گنبد و به خط نستعلیق بر روی کاشی نوشته شده‌است. در جنب آرامگاه، بنایی آجری وجود دارد که در حال حاضر به عنوان کتابخانهٔ آثار و مفاخر فرهنگی مورد استفاده‌است. آرامگاه شاه شجاع در آذر ماه ۱۳۵۴ ذیل شمارهٔ ۱۱۶۹۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. ویکی پدیا
5شاه شجاع از ممدوحان حافظ شیرازی بوده و خود به فارسی و عربی شعر سروده است. حافظ قسمت اعظم دوران زندگی خود را در مصاحبت این پادشاه گذرانده و در اشعارش وی را بسیار ستوده است. شاه شجاع به مدت ۳۳ سال بر فارس حکومت کرد و در سال ۷۸۶ هجري قمري دچار بیماری سخت شده، درگذشت. با مرگ شاه شجاع، که برخی از مورخین، آن را یتیم شدن مرد و زن ایران دانسته اند، سلطنت ایرانی آل مظفر که پس از قرن ها حکومت خونبار ترک ها و مغولان، امنیت و آسایشی را برای مردم به ارمغان آورده بود به سرعت رو به زوال رفت. آرامگاه شاه شجاع در شیراز و در شمال غربی حافظیه در نزدیکی هفت تنان، کنار بلوار هفت تن قرار دارد. شاه شجاع قبل از مرگ (۷۸۶ ه. ق) وصیت کرده بود که جسد وی را در زمین های مصلی و در جوار قبر شیخ محمود قطب‌الدین دفن نموده و سپس توسط امیراختیارالدین کرمانی جنازه را به مدینه برده در آنجا به خاک بسپارند. پس از مرگ وی به دلیل اختلافاتی که بین جانشینان او به وجود آمد، وصیت او عملی نشد و در همان جا باقی ماند. بعدها در زمان کریم خان زند، در سال ۱۱۹۲ ه. ق. یکی از درباریان به نام میرزا محمد کرمانی متخلص به ظفر، که در دربار کریم خان زند صاحب مقام بود، در صدد ساختن بقعه ای بر روی قبر و تجدید بنای آرامگاه بر آمد ولی فرصت و زمینه لازم برای تحقق این امر فراهم نشد و چون سنگ قبر شاه شجاع را برده بودند، به دستور کریمخان سنگ تراشیده و مرغوبی بر روی قبر نصب گردید که بر روی آن با خط نستعلیق عالی این عبارت در ۱۱ سطر نوشته شد: "هوالحی الذی لا یموت. هذا مدفن السلطان العادل الباذل المرحوم المغفور شاه شجاع المظفری و وفاته فی سنه ست و ثمانین و سبعمائه من الهجریه کما قال العارف السالک شمس الدین محمد حافظ علیه الرحمه حیف از شاه شجاع و تجدید مزاره فی شهر ربیع الثانی ۱۱۹۲" در سال ۱۳۳۸ هجری شمسی به همت علی سامی (معمار بازسازی سعدیه و حافظیه) توسط انجمن آثار ملی گنبدی از کاشی های فیروزه ای بر روی قبر شاه شجاع ساخته شد. این آرامگاه بر ۴ ستون استوار است. درون آن با کاشی و معرق تزیین شده است. بنای آرامگاه بر روی یک صفه که سه پله از سطح زمین اختلاف ارتفاع دارد، بنا گردیده و از چهار گوشه آن چهار ستون مایل با سنگ های سفید به گنبد آبی رنگ آن می رسد. گنبد به وسیله کاربندی ها به ستون ها متصل گردیده است. ۴ کتیبه از اشعار شاه شجاع و حافظ نیز در درون گنبد و چهار کتیبه از اشعار حافظ که در مدح شاه شجاع سروده بود، در قسمت بیرونی گنبد و به خط نستعلیق بر روی کاشی نگاشته شده است. در جنب آرامگاه، بنایی آجری وجود دارد که در حال حاضر به عنوان کتابخانه آثار و مفاخر فرهنگی مورد استفاده قرار می گیرد.
2خوب خوب
آرامگاه شاه شجاع از جاهای دیدنی شیراز است؛ اما شاید گردشگران زیادی از آن مطلع نباشند. این مقبره مدفن یکی از سلاطین آل مظفر است که با چهره‌ای زیبا، اخلاقی نیکو و استعداد ادبی‌اش محبوب مردم و شعرا بود. این آرامگاه در نزدیکی مجموعه هفت‌تنان قرار دارد. در نزدیکی آرامگاه، بنایی آجری وجود دارد که در حال حاضر به‌عنوان کتابخانه آثار و مفاخر فرهنگی مورد استفاده قرار می‌گیرد. آرامگاه شاه شجاع در آذر ماه سال ۱۳۵۴ و در ذیل شماره ثبتی ۱۱۶۹/۷ در میان آثار ملی ایران به ثبت رسید. به فیض جرعه جام تو تشنه‌ایم ولی نمی‌کنیم دلیری نمی‌دهیم صداع جبین و چهره حافظ خدا جدا مکناد ز خاک بارگه کبریای شاه شجاع در زمان کریمخان زند و در سال ۱۱۹۲ ه.ق یکی از درباریان به نام میرزا محمد کرمانی متخلص به ظفر، که در دربار کریمخان زند صاحب مقام بود، در صدد ساختن بقعه‌ای بر روی قبر و تجدید بنای آرامگاه بر آمد ولی فرصت و زمینهٔ لازم برای تحقق این امر فراهم نشد و چون سنگ قبر شاه شجاع را برده بودند، به دستور کریمخان سنگ تراشیده و مرغوبی بر روی قبر نصب شد و بر روی آن با خط نستعلیق عالی این عبارت در ۱۱ سطر نوشته شد: هوالحی الذی لا یموت. هذا مدفن السلطان العادل الباذل المرحوم المغفور شاه شجاع المظفری و وفاته فی سنه ست و ثمانین و سبعمائه من الهجریه کما قال العارف السالک شمس الدین محمد حافظ علیه الرحمه حیف از شاه شجاع و تجدید مزاره فی شهر ربیع‌الثانی ۱۱۹۲ در سال ۱۳۳۸ هجری خورشیدی به همت علی سامی (معمار بازسازی سعدیه و حافظیه) توسط انجمن آثار ملی گنبدی از کاشی‌های فیروزه‌ای بر روی قبر ساخته‌شد. آرامگاه بر ۴ ستون استوار است. و درون آن با کاشی و معرق‌کاری تزئین شده‌است. بنای آرامگاه بر روی یک صفه که سه پله از سطح زمین اختلاف ارتفاع دارد، بنا گردیده‌است و از چهار گوشهٔ آن چهار ستون مایل با سنگ‌های سفید به گنبد آبی‌رنگ آن می‌رسد. گنبد به وسیلهٔ کاربندی‌ها به ستون‌ها متصل شده‌است. ۴ کتیبه از اشعار شاه شجاع و حافظ نیز در درون گنبد و چهار کتیبه از اشعار حافظ که در مدح شاه شجاع سروده بود، در قسمت بیرونی گنبد و به خط نستعلیق بر روی کاشی نوشته شده‌است. در جنب آرامگاه، بنایی آجری وجود دارد که در حال حاضر به عنوان کتابخانهٔ آثار و مفاخر فرهنگی مورد استفاده‌است. آرامگاه شاه شجاع در آذر ماه ۱۳۵۴ ذیل شمارهٔ ۱۱۶۹۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
در حال حاضر بسته‌س و فقط از پشت نرده ها میتونید مقبره رو ببینید
شاه شجاع از ممدوحان حافظ شیرازی بوده و خود به فارسی و عربی شعر سروده است. حافظ قسمت اعظم دوران زندگی خود را در مصاحبت این پادشاه گذرانده و در اشعارش وی را بسیار ستوده است. شاه شجاع به مدت ۳۳ سال بر فارس حکومت کرد و در سال ۷۸۶ هجري قمري دچار بیماری سخت شده، درگذشت. با مرگ شاه شجاع، که برخی از مورخین، آن را یتیم شدن مرد و زن ایران دانسته اند، سلطنت ایرانی آل مظفر که پس از قرن ها حکومت خونبار ترک ها و مغولان، امنیت و آسایشی را برای مردم به ارمغان آورده بود به سرعت رو به زوال رفت. آرامگاه شاه شجاع در شیراز و در شمال غربی حافظیه در نزدیکی هفت تنان، کنار بلوار هفت تن قرار دارد. شاه شجاع قبل از مرگ (۷۸۶ ه. ق) وصیت کرده بود که جسد وی را در زمین های مصلی و در جوار قبر شیخ محمود قطب‌الدین دفن نموده و سپس توسط امیراختیارالدین کرمانی جنازه را به مدینه برده در آنجا به خاک بسپارند. پس از مرگ وی به دلیل اختلافاتی که بین جانشینان او به وجود آمد، وصیت او عملی نشد و در همان جا باقی ماند. بعدها در زمان کریم خان زند، در سال ۱۱۹۲ ه. ق. یکی از درباریان به نام میرزا محمد کرمانی متخلص به ظفر، که در دربار کریم خان زند صاحب مقام بود، در صدد ساختن بقعه ای بر روی قبر و تجدید بنای آرامگاه بر آمد ولی فرصت و زمینه لازم برای تحقق این امر فراهم نشد و چون سنگ قبر شاه شجاع را برده بودند، به دستور کریمخان سنگ تراشیده و مرغوبی بر روی قبر نصب گردید که بر روی آن با خط نستعلیق عالی این عبارت در ۱۱ سطر نوشته شد: "هوالحی الذی لا یموت. هذا مدفن السلطان العادل الباذل المرحوم المغفور شاه شجاع المظفری و وفاته فی سنه ست و ثمانین و سبعمائه من الهجریه کما قال العارف السالک شمس الدین محمد حافظ علیه الرحمه حیف از شاه شجاع و تجدید مزاره فی شهر ربیع الثانی ۱۱۹۲" در سال ۱۳۳۸ هجری شمسی به همت علی سامی (معمار بازسازی سعدیه و حافظیه) توسط انجمن آثار ملی گنبدی از کاشی های فیروزه ای بر روی قبر شاه شجاع ساخته شد. این آرامگاه بر ۴ ستون استوار است. درون آن با کاشی و معرق تزیین شده است. بنای آرامگاه بر روی یک صفه که سه پله از سطح زمین اختلاف ارتفاع دارد، بنا گردیده و از چهار گوشه آن چهار ستون مایل با سنگ های سفید به گنبد آبی رنگ آن می رسد. گنبد به وسیله کاربندی ها به ستون ها متصل گردیده است. ۴ کتیبه از اشعار شاه شجاع و حافظ نیز در درون گنبد و چهار کتیبه از اشعار حافظ که در مدح شاه شجاع سروده بود، در قسمت بیرونی گنبد و به خط نستعلیق بر روی کاشی نگاشته شده است. در جنب آرامگاه، بنایی آجری وجود دارد که در حال حاضر به عنوان کتابخانه آثار و مفاخر فرهنگی مورد استفاده قرار می گیرد.
آرامگاه شاه شجاع از جاهای دیدنی شیراز است؛ اما شاید گردشگران زیادی از آن مطلع نباشند. این مقبره مدفن یکی از سلاطین آل مظفر است که با چهره‌ای زیبا، اخلاقی نیکو و استعداد ادبی‌اش محبوب مردم و شعرا بود. این آرامگاه در نزدیکی مجموعه هفت‌تنان قرار دارد.در نزدیکی آرامگاه، بنایی آجری وجود دارد که در حال حاضر به‌عنوان کتابخانه آثار و مفاخر فرهنگی مورد استفاده قرار می‌گیرد. آرامگاه شاه شجاع در آذر ماه سال ۱۳۵۴ و در ذیل شماره ثبتی ۱۱۶۹/۷ در میان آثار ملی ایران به ثبت رسید.