دانشگاه صنعتی شریف محله تیموری، تهران

وای یکی از دانشگاه مشهورایران واقعا خوش بحال کسانی که دراین دانشگاه تحصیل کردند

بعد از اخذ مدرک میتونید بهتر اسنپ کار کنید 😔

دوست دارم روزی در این دانشگاه تحصیل کنم🤍✌🏻

دانشگاه شریف یکی از دانشگاههای قدیمی و سطح بالای ایرانه، به خصوص در زمینه فناوری که وجود کتابخانه مرکزیش با اون کتابهای خوب و محیط آرامش ،میشه گفت بهترین دانشگاه ایرانه

دلم واسه درس خوندن تو سالن مطالعه اش تنگ شده

دانشگاه صنعتی شریف، بهترین دانشگاه های ایران برای گروه مهندسی،دانشگاهی برای نخبگان وانصافا نخبه پرور هستش تکه توی تمام دانشگاههای کشور.ورودی در مقطع دکتری خیلی سخت هست

دانشگاه صنعتی شریف محیط خوبی نداره و پرسنلش خوش برخورد نیست و امکاناتش متوسطخ

قول میدم به دستت بیارم ❤️💫

پرفکت،🎓🆒

دانشگاه صنعتی شریف که پیش از انقلاب ۱۳۵۷ با نام دانشگاه صنعتی آریامهر شناخته می‌شد، یک دانشگاه صنعتی دولتی واقع در خیابان آزادی تهران، ایران است.دانشگاه صنعتی شریف در محله طرشت تهران در نزدیکی میدان آزادی واقع شده و پردیسی نیز در جزیره کیش واقع در خلیج فارس دارد این دانشگاه بسیاری از بهترین دانشجویان ایران را جذب می‌کند. علاوه بر دارندگان مدال طلای دانش آموزی در المپیادهای ریاضی، فیزیک، شیمی، نجوم و کامپیوتر، هر ساله تقریباً ۱۰۰۰ نفر از بهترین رتبه‌های کنکور رشته ریاضی-فیزیک جذب دانشگاه صنعتی شریف می‌شوند. این مرکز به عنوان دانشگاه MIT ایران خوانده شده‌است. دانش‌آموختگان این دانشگاه سهم عظیمی از نخبگان اقتصادی، سیاسی و فرهنگی ایران را تشکیل می‌دهند. این مرکز علمی-تحقیقی در رتبه‌بندی دانشگاه‌های جهان که به وسیله مؤسسه معتبر کیواس انجام می‌شود رتبه ۳۸۰ و در بین دانشگاه‌هایی که در ۵۰ سال اخیر تأسیس شده‌اند حائز رتبه ۴۷ است. دانشگاه صنعتی آریامهر در ۱۰ آبان ۱۳۴۴ با هدف تربیت و تأمین بخشی از نیروهای متخصص مورد نیاز ایران، در سطوح بالای علمی، به فرمان سلطنتی محمدرضا پهلوی و به دست دکتر محمد علی مجتهدی تأسیس گردید. فرمان تأسیس دانشگاه حاوی دو مأموریت بود، نخست از دانشگاه خواست تا «متخصصانی با آگاهی وسیع علمی و کاردانی و خبرگی فنی مورد نیاز صنایع سنگین ایران تربیت کند. فرمان دوم می‌خواست تا دانشگاه یکی از موسسات پیشرو جهان از طریق تحقیق در زمینه‌های علمی و فنی شود. این نخستین بار بود که تحقیق علمی از طریق دستورالعمل دانشگاهی ایرانی ابلاغ می‌شد. این فرمان همچنین دانشگاه را ملزم می‌کرد تا کمتر از یک سال تا ۳۰ شهریور ۱۳۴۵، فعالیت خود را آغاز کند و اعلام کرد که شاه ریاست اسمی دانشگاه را عهده‌دار خواهد بود. شاه آموزش عالی را در صدر برنامهٔ اصلاحی خود قرار داد. او تعداد بی‌سابقه‌ای دانشجو به آمریکا فرستاد و در شراکت با هاروارد، جرج‌تاون و کلمبیا دانشگاه‌های جدید تخصصی تأسیس کرد. با این همه، او ام‌آی‌تی را مدلی ضروری برای ایران سریعاً در حال صنعتی‌شدن قلمداد می‌کرد. او چند سال بعد و هنگام انتصاب حسین نصر (نخستین ایرانی دانش‌آموختهٔ ام‌آی‌تی) به مدیریت دانشگاه صنعتی آریامهر، توضیح داد که یک ام‌آی‌تی ایرانی می‌خواهد، نه هاروارد یا پرینستون ایرانی، چرا که ایران به «آموزش از نوع حل مسئله» نیاز دارد. در چنین وضعیتی، در سال ۱۳۴۳، محمدرضاشاه پهلوی، مجتهدی را احضار کرد و به او دو انتخاب داد: ۱- تأسیس دانشگاهی جدید برای توسعهٔ علوم و مهندسی در ایران همگام با موسسات پیشروی جهان برای کمک به صنعتی‌کردن ایران، یا ۲- نظارت بر دانشجویان ایرانی در اروپا. مجتهدی گزینهٔ نخست را انتخاب کرد. مجتهدی چند سال پیش از مرگ، در مصاحبه‌ای متفاوت بیان کرد که وی این تصمیم را به خاطر اعتقاد به این که نمی‌خواست فرصت «ایجاد دانشگاهی که ایرانیان مستعد بتوانند آموزش ببینند، اعتماد به نفس و انضباط کسب کنند، شهروندان برجسته‌ای شوند که کشور را در آینده توسعه دهند» را از دست بدهد. او از موانع پیش رو برای ایجاد یک دانشگاه به‌خوبی آگاه بود. این موانع، در آن سال‌ها که وی مسئولیت دانشگاه را عهده‌دار بود، عبارت بودند از: دفع بازرسی دولت و قوانین همراه که با وابستگی به بودجهٔ اندک دولت تشدید شده بود. قوانین حکومتی که با بودجهٔ اندک همراه بود به او اجازه نمی‌داد تا استادانی را که وی نیاز داشت، استخدام کند، حقوق مکفی به آن‌ها بپردازد، تجهیزات آموزشی و تحقیقی در زمانی که وی برنامه‌ریزی کرده بود را خریداری کند و درهای دانشگاه را پس از چند ماه برای اولین گروه دانشجویان باز کند. استخدام استادان شایسته از خارج که بتوانند بهترین کیفیت آموزش را همسو با بهترین موسسات آموزشی جهان ارایه کنند. ایجاد یک فرهنگ سازنده برای توسعهٔ علم و فناوری؛ به عبارت دیگر، محیط پژوهشی که زمینهٔ اکتشاف علمی و نوآوری فناورانه را در رقابت با فرهنگ‌های مشابه در موسسات پیشرو جهان به وجود آورد. تجهیز دانشجویان با کتب درسی، منابع مرجع و دیگر منابع آموزشی که برای آموزش و پژوهش مطلوب ضروری اند. این دانشگاه به همراه «دانشگاه صنعتی اصفهان» (که آن زمان با عنوان دانشگاه صنعتی آریامهر، واحد اصفهان تأسیس شد) مستقیماً بر اساس ساختار دانشگاه‌ام آی تی در آمریکا الگوبرداری گردیدند.معمار اصلی آن حسین امانت، طراح و معمار مشهور ایرانی بود.با استخدام حدود ۵۰ عضو هیئت علمی، در اولین دورهٔ پذیرش دانشجو در مهر ۱۳۴۵، حدود ۴۰۰ دانشجو در رشته‌های مهندسی برق، مهندسی مکانیک، مهندسی شیمی و مهندسی متالورژی پذیرفته شدند. سال بعد دانشکده‌های «فیزیک»، «علوم ریاضی» و «مدیریت صنعتی و اقتصاد مهندسی» ایجاد شدند. در سال ۱۳۴۸، دانشکده شیمی تأسیس شد و همچنین دانشکده مدیریت صنعتی و اقتصاد مهندسی در سطح کارشناسی دانشجو پذیرفت و به دانشکده مهندسی صنایع تغییر نام داد. در سال ۱۳۵۰ نیز دانشکده مهندسی عمران فعلی با نام دانشکده مهندسی سازه تأسیس شد.

مهندس کامپیوتر شریف در راه ...

دانشگاه خوبیه استاد های خوبی داره برای کسایی که رشته عمران بخونن جای خوبیه من راضی بودم

عالی

امکانات کم و قدیمی

عالی بود

از سال ۶۰ به این طرف اینجا تغییری نداشته

دانشگاه واقعا عالیه.نمیگم کمبود نداره ولی بزرگانی توی این دانشگاه درس خوندن که دنیا بهشون افتخار میکنه🌹

یک روز عادی

دانشگاهی باقدمت بالا و محوطه و فضای سبز زیبا . قطعاً افراد شاخص و باکفایت فراوانی از این دانشگاه فارغ التحصیل شده اند . کلاسها اکثراً نیاز به مرمت و بازسازی دارند . طراحی تالارهای تدریس به سبک کلاسهای دانشگاه‌های خارج از کشور بود ولی در حال حاضر تهویه کلاسها اصلاً مناسب نبود . ما در تاریخ ۱۳ مرداد برای آزمون وکالت به این دانشگاه رفتیم .

عالی و زیبا

دانشگاه صنعتی شریف که تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷ با نام دانشگاه صنعتی آریامهر شناخته می‌شد، یک دانشگاه صنعتی دولتی در ایران است. دانشگاه صنعتی شریف در محله طرشت تهران در نزدیکی میدان آزادی واقع شده و پردیسی نیز در جزیره کیش واقع در خلیج فارس دارد. این دانشگاه محل تحصیل تعداد قابل توجهی از بهترین دانشجویان ایرانی است. علاوه بر دارندگان مدال طلای دانش آموزی در المپیادهای ریاضی، فیزیک، شیمی، نجوم و کامپیوتر، هر ساله تقریباً ۱۰۰۰ نفر از برترین رتبه‌های کنکور رشته ریاضی-فیزیک جذب دانشگاه صنعتی شریف می‌شوند. این مرکز به‌عنوان دانشگاه ام‌آی‌تی ایران خوانده شده‌است. دانش‌آموختگان این دانشگاه سهم عظیمی از نخبگان اقتصادی، سیاسی و فرهنگی ایران را تشکیل می‌دهند. این مرکز علمی-تحقیقی در رتبه‌بندی دانشگاه‌های جهان توسط مؤسسه کیواس، رتبه ۳۸۰ و در بین دانشگاه‌هایی که در ۵۰ سال اخیر تأسیس شده‌اند، رتبه ۴۷ را کسب کرد. پس از انقلاب اسلامی، نام دانشگاه صنعتی آریامهر به احترام مجید شریف واقفی، یکی از رهبران سازمان مجاهدین خلق ایران، به دانشگاه صنعتی شریف تغییر کرد.

یادش بخیر