سالن زیبایی دختران( خانم شجاعی) محله رجایی شهر (گوهردشت)، کرج

قصد انجام موم یا واکس سراسری بدن در "مرکز زیبایی دختران" وجود نداشت تا اینکه همکار و خود "مسئول موم در این مرکز (که مدیر مرکز لیزر مجاور هم هستن)" تبلیغ و اصرار کردن که قبل از لیزر حتما موم معجزه‌آسای همراه با قطره‌ی ضد رویش مو انجام بشه. قبل از شروع اپیلاسیون در "مرکز زیبایی دختران" در اوایل اردیبهشت ۱۴۰۳ مراجع یادش افتاد که متخصص پوست قبلا اپیلاسیون رو به خاطر خطر حساسیت و تحریک براش منع کرده و به جز آمادگی کهیر، سابقه‌ی عفونت جای مو و لک موی زیر پوستی هم داره و قبلا هم به همین خاطر اپیلاسیون نمی کرده و بلافاصله تمام اینها با توضیح به بانوی مدیر و مسئول اپیلاسیون گفته و جای لک نشون داده شد و ابراز نگرانی شد. و از طرف مراجع درخواست لغو کار داده شد. ایشون بدون توجه به حرف‌ها و استدلال مراجع و با دادن اطمینان خاطر که نگران نباش و چیزی نمی‌شه و بهانه‌های مختلف که با موم موی زیر پوستی نمیشه (و لک بشه هم مهم نیست (چه‌طور مهم نیست!؟) و کرم ضد لک بزن (!؟) و مراجع گفت نمی‌تونم مدت‌ها کرم ضد لک بزنم)، و در اوایل و میان صحبت های مراجع کارشون رو شروع کردن و به درخواست مراجع اهمیت ندادن. مراجع هم متاسفانه و به اشتباه به خیال تخصص و تجربه کار رو به ایشون رها کرد و همونطور نیمه‌کاره و چسبناک محل رو ترک نکرد. (بعدا یک متخصص پوست گفتن لک جوش یا عفونت موی زیرپوستی کمی ازش بگذره به هیچ روشی حتی با لیزر هم قابل برطرف کردن نیست.) در طول کار کاغذهای موم (سبزآبی رنگ) مصرف‌شده رو به شکل شلاقی و ضربه‌ای به پوست می‌چسبوندن، به جای اینکه فقط با فشار آرام دست بچسبونن. که همین کار باعث تحریک پوست حساس به ضربه هم می‌شه. و یک کاغذ چسبناک مصرف شده رو برای جاهای مختلف چند بار استفاده می‌کردن که خوب هم عمل نمی‌کرد. پوست رو تقسیم‌‌بندی یا به روشی نشانه‌گذاری نمی‌کردن و مشخص نبود کجاها خورده یا جا مونده. (و بعدا دیده شد که کار شلخته بوده و جاهای مختلفی جا مونده و انجام نشده.) وسط کار گاهی با موبایل برای کار شخصی طولانی یا با دیگر همکاران بیرون صحبت می‌کردن و کارهای متفرقه انجام می‌دادن و حس عدم تمرکز و توجه یا عدم احترام کافی به کار و مشتری به مراجع می‌داد. وقتی بهشون مناطق جا افتاده یادآوری می‌شد می‌گفتن عمدیه و می‌خوان به پوست استراحت بدن که تحریک نشه و آخر دوباره چک می‌کنن، ولی جاهای مختلفی جا موند. بعد از اپیلاسیون هم بدن رو برای پاک کردن چسبناکی موم روغن مالیدن (که به گفته‌ی متخصص برای کسی که پوستش نحریک‌پذیر و حساسه به کهیر و عفونت جای موها، اپیلاسیون نباید انجام بشه و اگه شد هم هیچ چیز محرک عفونت بعد از اپیلاسیون نباید زده می‌شد، نه روغن نه آب یا دوش. چون بیشتر باعث تحریک و عفونت می‌شه. و فقط باید فوری اسپری یا کرم ضد آکنه شروع می‌شد و نهایت بعد از چند روز در دوش با صابون آنتی باکتریال شسته می‌شد.) به مراجع توصیه کردن که در کنار دیگر اقدامات، اول روی واکنش‌های احتمالی سرکه‌ی سیب یا آب‌نمک بماله. (که فاجعه بود برای پوست تحریک‌شده با موم و تحریک‌پذیر) و بعد دوش بگیره. (که آب زدن بلافاصله بعد از موم هم باعث عفونت بیشتر جای موها می‌شه.) و البته تاکید زیادی روی مصرف پماد ترمیناسولون ان ان در صورت وقوع تحریک پوست هم داشتن، که چیزیه که نسخه‌ی پزشک لازم داره و چند داروساز گفتن بیشتر از باکتری برای عفونت‌های قارچیه. بعد از اپیلاسیون و توصیه‌های اشتباه ایشون، بدن مراجع واکنش شدید و کهیر خارشی و جوش‌های سر تاولی در نقاط مختلف به‌ویژه دست‌ها و سینه و صورت و شکم و پشت کمر و ران و نواحی دیگه نشون داد و شبیه سرخک و سرخچه شد. که با محلول سرکه و دوش بدتر هم شد. بلافاصله با داروساز و متخصص صحبت شد و گفته شد که سرکه‌ی اسیدی رو روی نقاط حساس و تحریک شده نباید زد. با وجود اقدامات درمانی مختلف و چند بار مراجعه به متخصص پوست، آخرش استفاده از ضد آکنه و آنتی‌بیوتیک پوستی توصیه شده. بعد از حدود یک ماه مراجع همچنان با ادامه‌ی جوش‌ها، جا و لک فراوان جوش‌ها و کهیرها، پوست افتضاح و فشار روانی از ظاهر به هم ریخته و نگرانی لک‌های زیاد آینده درگیره و مشغول پیگیری درمان. هزینه‌ی درمان اولیه و دارو تا الان چندین برابر هزینه‌ی موم پرداختی به ایشون شده. چند ویزیت متخصص، هزینه‌ی داروهای بدون پوشش بیمه‌ی پوست اون هم تعداد زیاد اسپری و مالیدنی ضدآکنه/باکتری سراسر بدن، کلی عوارض آنتی بیوتیک پوستی خوراکی. متاسفانه با بدن سفید و موهای کرکی و قسمت‌های دیگه هم که بیشتر موهاش با لیزرهای قبلی رفته بود و اصلا اپیلاسیون لازم نداشت، مراجعه شد و پوستی افتضاح، آسیب‌دیده و زشت، بیرون ریخته و تحریک شده، با جای لک‌های کهیر و جوش و ادامه‌ و گسترش جوش‌های سرتاولی و سرقرمز به‌ویژه در دست‌ها، سینه، شکم، کمر، صورت، ران‌ها، پاها و غیره تحویل مراجع داده شد. بعد از اپیلاسیون هم که با مسئول مربوطه در مورد آسیب‌های رخداده صحبت شد، ایشون مسئولیت اشتباهشون در عدم شناخت پوست و اصرار به ادامه‌ی کار با وجود بیان مراجع از نظر مخالف متخصص پوست و نگرانی و خواست مراجع به لغو، و توصیه‌ی اشتباه مالیدن سرکه‌ی سیب یا آب‌نمک روی نقاط تحریک شده و دیگر توصیه‌های اشتباهشون رو نپذیرفتن، و حتی کمترین عذرخواهی یا بازگشت هزینه هم انجام نشد. چه رسد به هزینه‌ی عوارض جسمی و روانی وارده. تازه از توصیه‌های غیرعلمی و آسیب‌زاشون به این بهانه‌ی اشتباه و مغالطه که "چون به همه برای پیشگیری همین توصیه ها رو می‌کنن پس درسته"، دفاع کردن. واقعا جای تاسف و شکایت رسمی داره.